الثلاثاء، 28 يونيو 2011

[ جدتـي ] رآآحت ’ و آنتهت آجمل حكآيه !



مـن [ رحـلت ] ! و الحـزن لِ دنيآ طفلتهآ آليتيمة زآر ,
و الفـرح ! ودعتـه ’ و آختفى عنهآ و .. سـآر !
و سكـنت مع الحـزن لِ وحدهآ بيت تظنه ( غـآر ) =(
مآبه سوآ دآرين ’ عفواً ! دآر ..
دآر بهآ كل ذكرى ’ سوآء بِ يوم بآرد أو حـار ,
تذكـر [ جدتهـآ ] ! و مآ آل إليه حآلهآ بعدهآ و مَ صـآر !
تذكـر [ جدتهـآ ] ! آللي مَ شكى منهآ ضيف ’ صديق و لآ جـار ..
تذكـر [ جدتهـآ ] ! اللي كآن الكل ( يحبهآ ) و بهآ بآر ,
تذكـر [ جدتهـآ ] ! آللي فرحت كل شخص لو آنه بس مآآر !
رفعت يدهآ و قآلت : يَ رب قهآ عذآب ( النـآآر ) <3



تـذكر تِفآصِيل آللي صـآر ’ بدآيته رنة هآك الجوآل بِ رنّه ..
: ألو ! [ جدتـك توفـت ] ’ كَ أن أحد عطّر الجرح و بِ الملح رشّه !
كذآ [ رآآآحت ] ’ فجأة ! بِ لآ سبب و لآ سبِّه ,
حزنـي على فقدهآ تعدى حزن أطفآل ( غزّه ) ..
أبيهآ تطلع بعد و لو مرّه !
تضمنـي لِ صدرهآ و تخفف حزني بِ حضنهآ و تدعي : يَ رب لي خلّه ,
: رآآحت [ جدتـي ] يَ ملبين آلندآ رآحت ’ آذكر كلٍ رفع يدّه ..
بِ خضوع ’ تذلل و خشية دعى ربّه !
يَ رب عبدك بِ جوآرك فَ من عذآبك ( نجِّه ) ,
يَ رب آرِ [ جدتي ] مقعدهآ من الجنّة ..



و بعـد موتهآ ’ آنتكست الرآيه ,
و نآظرت ( الحزينة ) لِ وجههآ بِ المرآيآ ..
تِفـآصِيل حَزِينَـة ’ كئيبة تعلو وجههآ كَ أنهآ إنسآنة بِ لآ حمـآيه ..
نطقت بِ ألم : آه يَ جديده =(
صآر صبحي ’ كمآ مسسآيه !
و الحزن صآر يلآحقني كَ أنه ورآيه ..
و آنتهت ذيك ( الليآلي ) الحلوة و آنطوت كمآ آنطوآء فصول الروآية ,
صرخت بِ أعلى صوتهآ : بسسسسس ! كفآآآيه ه ه ه =(
[ جدتـي ] رآآحت ’ و آنتهت آجمل حكآيه !
و الحزن صآر مني و فيني ’ كَ آن شخص رآميني بِ أصوب رمآآيه ..



يَ رب :
[ جدتـي ] بِ جوآرك ,
و فآقدتهآ الشششرقية بِ كبرهآ إلى حدود الجمآآآرك </3
آلطف بِ حآلهآ ’ و آجمعني بهآ في أعلى جنآآآنك ..




صبـآح / مسـآء
............ تعلوه المـلآئكية كمـآ هي طلتـي ~

ليست هناك تعليقات:

إرسال تعليق